ریزدانه های پلاستیکی ذرات پلاستیکی کوچکی هستند که در طیف وسیعی از محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت شخصی از جمله خمیر دندان، اسکراب لایه بردار و شستشوی بدن استفاده می شوند. ریزدانه ها مانند بطری آب، پر مصرف هستند اما علیرغم استفاده گسترده، میکروبیدهای پلاستیکی موضوع مناقشات قابل توجهی بوده است و بسیاری از مردم به دلیل تأثیر منفی آنها بر محیط زیست، از ممنوعیت آنها حمایت می کنند.
اما جالب است بدانید این ریزدانه ها در برخی موارد، دارای مزایایی هم میباشند. ما در این مقاله به بررسی کامل و تخصصی مزایا و معایب این ریزدانه ها میپردازیم.
ریزدانه های پلاستیکی در لوازم آرایشی چه مزایایی دارد؟
اثربخشی
ریزدانه های پلاستیکی در ایجاد خواص لایه برداری و پاک کنندگی برای محصولات آرایشی و بهداشتی بسیار موثر هستند. آنها کوچک و کروی شکل هستند که به آنها اجازه می دهد به طور موثر سلول های مرده پوست را از بین ببرند و پوست را بدون ایجاد تحریک تمیز کنند.
تطبیق پذیری
ریزدانه های پلاستیکی را می توان در طیف وسیعی از محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت شخصی استفاده کرد که هم برای تولید کنندگان و هم برای مصرف کنندگان تطبیق پذیری را فراهم می کند.
مقرون به صرفه
ریزدانه های پلاستیکی نسبتا ارزان هستند و به طور گسترده در دسترس هستند، و آنها را به یک عنصر مقرون به صرفه در محصولات آرایشی و مراقبت شخصی تبدیل می کند.
ریزدانه های پلاستیکی در لوازم آرایشی چه معایبی دارند؟
در ادامه به بررسی چند مورد از معایب ریزدانه های پلاستیکی در لولزم آرایشی میپردازیم:
اثرات زیست محیطی
ریزدانه های پلاستیکی زیست تخریب پذیر هستند و صدها سال طول می کشد تا در محیط تجزیه شوند. آنها اغلب در آبراه ها و اقیانوس ها قرار می گیرند، جایی که می توانند به حیات دریایی و اکوسیستم آسیب برسانند. اما تفاوت آنها با خرید بطری پلاستیکی در این است که ریزدانه ها قابل بازیافت نیستند اما بطری های پلاستیکی را میتوان بازیافت کرد
آلودگی میکروپلاستیک
ریزدانه های پلاستیکی به قدری کوچک هستند که به راحتی از تصفیه خانه های فاضلاب عبور کرده و به اقیانوس ها و آبراه ها ختم می شوند و به آلودگی میکروپلاستیک کمک می کنند.
خطرات سلامتی
ریزدانه های پلاستیکی می توانند مواد شیمیایی سمی را در محیط آزاد کنند، از جمله مختل کننده های غدد درون ریز که می تواند به سلامت انسان آسیب برساند. برخی از مطالعات همچنین نشان دادهاند که ریزدانههای پلاستیکی میتوانند در بافتهای ماهی و دیگر جانداران دریایی تجمع کنند و به طور بالقوه بر زنجیره غذایی تأثیر بگذارند.
اختلالات غدد
اختلالات غدد ممکن است توسط این مواد شیمیایی ایجاد شود و در عملکرد طبیعی هورمون ها در بدن اختلال ایجاد کنند. همچنین میتواند منجر به طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی شوند. برای مثال، قرار گرفتن در معرض اختلالات غدد درون ریز با افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها، ناباروری، نقایص مادرزادی و مشکلات رشدی در کودکان مرتبط است.
بیشتربخوانید: چگونه طراحی زیبایی برای بطریهای خود ایجاد کنیم؟
آلودگی اقیانوس ها
هنگامی که ریزدانههای پلاستیکی در محصولات مراقبت شخصی استفاده میشوند، میتوانند به اقیانوس ختم شوند، جایی که میتوانند توسط جانداران دریایی مصرف شوند. با تجمع میکروپلاستیک ها در بافت های این حیوانات، می توانند مواد شیمیایی سمی از جمله مختل کننده های غدد درون ریز را در زنجیره غذایی آزاد کنند. این می تواند خطر قابل توجهی برای سلامت انسان داشته باشد، زیرا ماهی های آلوده و سایر محصولات دریایی ممکن است توسط مردم مصرف شوند.
فلزات سمی
علاوه بر خطرات سلامتی ناشی از اختلالات غدد درون ریز، میکروپلاستیک ها حاوی مواد سمی دیگری از جمله فلزات سنگین و آلاینده های آلی پایدار هستند که می توانند در بدن حیوانات و انسان ها انباشته شوند. این می تواند بیشتر به مشکلات سلامتی، از جمله مشکلات تولید مثل، سرطان و مشکلات رشد کمک کند.
بنابراین، هنگام تصمیم گیری در مورد استفاده از آنها در لوازم آرایشی و محصولات مراقبت شخصی، توجه به خطرات سلامتی ناشی از میکرومهره های پلاستیکی مهم است. در حالی که آنها ممکن است مزایای خاصی داشته باشند، خطرات بالقوه برای سلامت انسان و محیط زیست باید در نظر گرفته شود تا تصمیمات آگاهانه در مورد استفاده از آنها گرفته شود.
نتیجه گیری
به اعتقاد استار پت، استفاده از ریزدانه های پلاستیکی در محصولات آرایشی و بهداشتی و مراقبت شخصی یک موضوع پیچیده است که هم مزایا و هم معایب آن باید در نظر گرفته شود. در حالی که آنها موثر و مقرون به صرفه هستند، تهدید قابل توجهی برای محیط زیست و سلامت انسان نیز به شمار می روند. در نهایت، این بر عهده مصرف کنندگان، تولیدکنندگان و سیاست گذاران است که هزینه ها و مزایای استفاده از میکروبیدهای پلاستیکی را بسنجند و تصمیم بگیرند که آیا باید آنها را ممنوع کرد یا تنظیم کرد تا تأثیر آنها بر محیط زیست به حداقل برسد.